کشف شهر گم‌شده مایاها در اعماق جنگل مکزیک

به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ این شهر که باستان‌شناسان نام آن را Ocomtún به معنای ستون سنگی گذاشته‌اند، شامل میدان‌ها، ساختمان‌های بزرگ به سبک هرمی، ستون‌های سنگی و سازه‌هایی است که با الگوی حلقه‌های متحدالمرکز چیده شده‌اند.

البته بسیاری از بخش‌های این شهر در اثر زمان از دست رفته است، اما باستان‌شناسان می‌گویند که ستون‌های سنگی احتمالا ورودی اتاق‌های بالایی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جالب است که یک زمین توپ‌بازی با اهداف تفریحی و شاید مذهبی در این شهر وجود دارد.

باستان‌شناسان قبل از شروع به کار میدانی، اسکن‌های لیدار از سراسر منطقه انجام دادند. این فناوری از انعکاس پرتوهای لیزر برای تشخیص ساختمان‌هایی استفاده می‌کند که توسط درختان از دید پنهان یا حتی زیر زمین دفن شده‌اند.

شهرهای نفرین شده باستانی

ایوان اشپرایچ، باستان‌شناس و سرپرست تیم تحقیقاتی از آکادمی علوم و هنر اسلوونی، می‌گوید: این شهر در یک شبه‌جزیره مرتفع قرار دارد که توسط تالاب‌های وسیع احاطه شده است. هسته تاریخی آن بیش از ۵۰ هکتار وسعت دارد و ساختمان‌های بزرگی در آن وجود دارد که چند تای آنها ساختار هرمی به ارتفاع بیش از ۱۵ متر دارند.

به گفته باستان‌شناسان، جنگل‌های استوایی مکزیک وسعت بسیار زیادی دارند که حدود ۳ هزار کیلومتر مربع از آن خالی از سکنه است و تا به امروز اطلاعات بسیار کمی در مورد آن به دست آمده است؛ به این دلیل که شاخ و برگ درختان در این منطقه بسیار متراکم است.

یکی از ستون‌های سنگی که توسط باستان شناسان کشف شده

باستان‌شناسان می‌گویند که این شهر بین سال‌های ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ پس از میلاد یکی از مراکز مهم از نظر تمدن مایاها و گذار آنها به دوره کلاسیک بوده است. با این حال، محققان سعی دارند با تجزیه و تحلیل قطعات گلدان‌های سرامیکی که در این شهر کشف شده، اطلاعات بیشتری را در مورد زمان سکونت این منطقه به دست آورند.

قوم مایا برای قرن‌ها تمدن غالب در سرتاسر آمریکای میانه به شمار می‌رفتند. مایاها به دلیل پیشرفت‌های خود در معماری، فرهنگ، سیستم‌های ابداعی تقویم و ریاضیات به خوبی شناخته شده‌اند. تمدن مایا در قرن نهم میلادی دچار یک فروپاشی بزرگ شد که تصور می‌شود ترکیبی از عواملی چون جنگ داخلی، خشکسالی و سایر عوامل محیطی باعث آن شده است. آخرین شهر مایاها در قرن هفدهم به دست مهاجمان اسپانیایی افتاد.

با این وجود به لطف فناوری لیدار، باستان‌شناسان در حال کشف بخش‌ها و سکونتگاه‌های بیشتری هستند که توسط مایاها ساخته شده‌اند. البته کشف ساختمان‌های این منطقه نیاز به تخصص فراوان و کار یدی بسیاری دارد.

باستان شناسان همچنین در حال کار روی زمین برای بازیابی آثاری هستند که اطلاعات بیشتری در مورد مردم این تمدن باستانی نشان می دهد.هنوز  مشخص نیست که آیا بقایای انسانی در این مکان دفن شده است یا خیر.

با این حال، اکنون می‌توانیم Ocomtún را به هزاران سایت مایا که قبلاً درباره آنها می‌دانیم اضافه کنیم. همانطور که تحقیقات بیشتری در مورد منطقه انجام می شود و آنچه هنوز برای تجزیه و تحلیل وجود دارد، بدون شک در آینده بیشتر در مورد این مکان خواهیم شنید.

انتهای پیام/

نسترن صائبی صفت کد خبر: 1187371 برچسب‌ها باستان شناسی

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: باستان شناسی باستان شناسان شده اند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۹۲۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف یک سنگ که در دوران روم باستان بیشتر از طلا ارزش داشته است

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، 

در جریان حفاری‌های باستان‌شناسی در در بریتانیا، یک «توده مرموز» ارغوانی‌رنگ کشف شد که برای مدتی ماهیت آن نامشخص مانده بود. حالا اما دانشمندان می‌گویند دریافته‌اند این قطعه بسیار کمیاب ماده‌ای است که زمانی از طلا هم بیشتر ارزش داشته است.

باستان‌شناسان در زمین باشگاه کریکت کارلایل در شمال انگلیس در حال کاوش برای یافتن بقایای یک حمام تاریخی متعلق به عصر سپتیمیوس سوروس، امپراتور روم در قرن ۳ پس از میلاد، بودند که به یک قطعه نرم غیرعادی از مواد با رنگ ارغوانی متمایز برخوردند.

آنها این شیء را برای دانشمندان دانشگاه نیوکاسل فرستادند. در آزمایشگاه بود که مشخص شد این توده نرم حاوی رنگدانه‌های آلی برم و موم زنبور عسل است؛ نشانه‌ای مطمئن که ثابت می‌کرد این جسم در واقع ماده رنگین «ارغوانی امپراطوری» یا «ارغوانی شاهی» است.

امروزه رنگ‌ها ارزان هستند و به راحتی در کارگاه‌ها ساخته می‌شوند. با این حال در دوران باستان، تهیه آنها به تلاش و تخصص زیادی نیاز داشت. در این میان ارغوانی، رنگی نسبتا کمیاب در طبیعت، از طریق خرد کردن هزاران حلزون دریایی صید شده در دریای مدیترانه ساخته می‌شد.

برای ساختن این رنگ، به اندازه‌ای که بتوان با آن یک لباس یا یک شیء تزئینی را رنگ‌آمیزی کرد، به ده‌ها هزار حلزون خاردار و مقدار قابل توجهی کارگر نیاز بود. به همین خاطر تولید آن بسیار گران درمی‌آمد و تنها امپراطوران رومی با ثروت بالای خود می‌توانستند هزینه‌های تولید آن را تقبل کنند.

برای هزاران سال، رنگ ارغوانی گران‌ترین و پرطرفدارترین رنگ جهان محسوب می‌شد.

دانشمندان می‌گویند هرچند تا کنون بسیاری از نمونه‌های ارغوانی امپراطوری در اطراف مدیترانه یافت شده است، با این وجود یافتن این ماده در بریتانیا در شمالی‌ترین بخش امپراطوری روم بسیار نادر بوده است.

فرانک گیکو، مدیر فنی شرکت حفاری واردل آرمسترانگ، در این باره گفت: «این تنها نمونه‌ای است که ما در اروپای شمالی می‌شناسیم و احتمالاً تنها نمونه یک‌تکه و جامد در کل امپراطوری روم از رنگدانه‌ای که هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است.»

وی اضافه کرد: «نمونه‌هایی از این رنگ در نقاشی‌های دیواری در شهر باستانی پمپئی و برخی از تابوت‌های نقاشی شده در استان روم مصر یافت شده است.»

انتهای پیام/